Programy naukowe: 

Rodzaje obniżenia narządów miednicy mniejszej z uwzględnieniem roli defektu apikalnego w tworzeniu Cystocele. 

Analiza parametrów ocenianych podczas badania profilometrii cewkowej, jako elementu diagnostyki urodynamicznej, pod kątem szczegółowej czynnościowej oceny cewki moczowej, zależnie od zmiennych klinicznych.

Pęcherz moczowy nadreaktywny możliwości leczenia operacyjnego.                                                 

Wpływ kwalifikacji do zabiegu na skuteczność operacyjnego leczenia Cystocele.

Przestrzenna profilometria cewkowa. 

Akceptacja nietrzymania moczu wśród polskich kobiet. 

Kliniczne zastosowanie ultrasonotomografu w diagnostyce chorób piersi.

Ocena wpływu androgenów na aktywność osi IGF-I/IGFBP-3 w tkance nowotworu sutka i w zdrowej tkance otaczającej oraz proliferację tkanki nowotworu.

Badanie skuteczności laserowego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu.

Porównanie skuteczności taśm easy sling ze skutecznością klasycznych taśm podcewkowych.

Porównanie skuteczności leczenia cystocele z użyciem siatek mocowanych w dnie miednicy z siatkami niemocowanymi.

Publikacje:

Paweł Szymanowski, Anna Gierat, Hanna Szweda CHOROBY UROGINEKOLOGICZNE – LIFESTYLE CZY POWAŻNY PROBLEM SPOŁECZNY? Państwo i Społeczeństwo. Państwo i Społeczeństwo. Medycyna i Zdrowie Publiczne 2017, grudzień. 

Paweł Szymanowski, Hanna Szweda, Marcin Zarawski, Wioletta Katarzyna Szepieniec, Ewelina Malanowska, Elżbieta Świś, Maciej Jóźwik3, Marcin Jóźwik2 Rola defektu apikalnego w patogenezie obniżenia narządów miednicy mniejszej: cystocele z defektem apikalnym. Państwo i Społeczeństwo. Państwo i Społeczeństwo. Medycyna i Zdrowie Publiczne 2017, grudzień. 

Poster, International Krakow Conference for Minimally Invasive Gynecology  Dec 2017: HYSA, minimally invasive and uterus preserving treatment of apical defect. Cholewa K, Szymanowski P, Jabłoński K, Żukowski M, Stelmaszczyk Ł, Krasucki B, Jóźwik M.
I Nagroda za plakat podczas I Krakowskiej Konferencji Ginekologii Małoinwazyjnej.  

Abstract EUGA  październik 2017 Barcelona: New insights into the molecular biology of vesicouterine fistula Maciej Józwik Iwona Sidorkiewicz, Marcin Józwik, Kamil Zareba, Pawel Szymanowski, Robert Kozlowski, Michal Józwik 

Abstract EUGA październik 2017 Barcelona: Cystocele with apical defect: The role of apical defect in the classification of pelvic organ prolapse. Pawel Szymanowski, Marcin Józwik, Wioletta K. Szepieniec, Hanna Szweda, Marcin Zarawski, Joanna Zuchlinska-kwiatkowska, Elzbieta Swis, Anna Gierat, Maciej Józwik

Praca zbiorowa pod redakcją Marcina Jóźwika i Pawła Szymanowskiego: Uroginekologia algorytmy postępowania terapeutycznego 2017 ISBN 978-83-938465-1-4

Rozdział w Uroginekologia algorytmy postępowania terapeutycznego 2017: FORMY OBNIŻENIA NARZĄDÓW MIEDNICY MNIEJSZEJ I RODZAJE DEFEKTÓW, Paweł Szymanowski, Marcin Jóźwik ISBN 978-83-938465-1-4

Rozdział w Uroginekologia algorytmy postępowania terapeutycznego 2017: NIETRZYMANIE MOCZU, Paweł Szymanowski, Marcin Jóźwik ISBN 978-83-938465-1-4

Rozdział w Uroginekologia algorytmy postępowania terapeutycznego 2017: ZASADY BADANIA UROGINEKOLOGICZNEGO, Paweł Szymanowski, Marcin Jóźwik ISBN 978-83-938465-1-4

Rozdział w Uroginekologia algorytmy postępowania terapeutycznego 2017: LECZENIE ZACHOWAWCZE WYSIŁKOWEGO NIETRZYMANIA MOCZU, Paweł Szymanowski, Marcin Jóźwik ISBN 978-83-938465-1-4

Rozdział w Uroginekologia algorytmy postępowania terapeutycznego 2017: OPERACYJNE LECZENIE WYSIŁKOWEGO NIETRZYMANIA MOCZU, Marcin Jóźwik, Paweł Szymanowski ISBN 978-83-938465-1-4

Rozdział w Uroginekologia algorytmy postępowania terapeutycznego 2017: OPERACYJNE LECZENIE OBNIŻENIA NARZĄDÓW MIEDNICY MNIEJSZEJ, Marcin Jóźwik, Paweł Szymanowski ISBN 978-83-938465-1-4

Opieliński KJ, Pruchnicki P, Szymanowski P, Szepieniec WK, Szweda H, Świś E, Jóźwik M, Tenderenda M, Bułkowski M. Multimodal ultrasound computer-assisted tomography: An approach to the recognition of breast lesions. Comput Med Imaging Graph. 2017 Jul 3; 0895-6111(17)

Filmy z udziałem dr Pawła Szymanowskiego: 

https://medtube.pl/ginekologia/filmy-medyczne/21982-laparoskopowa-przedotrzewnowa-naprawa-defektu-bocznego

http://36i6.tvn.pl/aktualnosci,3417,n/jak-mozemy-leczyc-nietrzymanie-moczu,246909.html  

https://fakty.tvn24.pl/ogladaj-online,60/krakow-przytomnej-kobiecie-w-ciazy-wycieli-guza-mozgu,722683.html 

 W Prasie:

https://podyplomie.pl/medical-tribune/29616,histerektomia-przezpochwowa-fakty-i-mity

http://www.rynekzdrowia.pl/Uslugi-medyczne/Krakow-pionierska-w-Polsce-operacja-neuromodulacji-pecherza-moczowego,170808,8.html

Organizacja i aktywny udział w Kongresach naukowych: 

12.2017 Ginekologia Update 2017, Krakowska Akademia im.A.F.Modrzewskiego, wykład: Indication for treatment of cystocele

1-2.12.2017:
Leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu (TOT, TVT).
Wykładowcy: prof. Marcin Jóźwik, dr n. med. Paweł Szymanowski

 11. 2017 DACH Meeting Urogynecology, Hamburg, lecture: Cystocele with combined defekt: therapeutic approach

 11. 2017  Warsztaty operacyjne: Preperitoneal laparoscopic lateral repair. Wykład i operacje na żywo, P. Szymanowski, Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie 

 13-14.10.2017:
Uroginekologia w praktyce klinicznej - diagnostyka i algorytmy postępowania terapeutycznego.
Wykładowcy: prof. Marcin Jóźwik, dr n. med. Paweł Szymanowski

 10. 2017 German Continence Society - Deutsche Kontinenzgesellschaft Dresden, Germany

 10. 2017 EUGA Congress (European Urogynaecological  Society)   Barcelona, wykład: New insights into the molecular biology of vesicouterine fistula

Plakat: Cystocele with apical defect: The role of apical defect in the classification of pelvic organ prolapse.

 26-27.05.2017:
Międzynarodowy Kongres Polskiego Towarzystwa Uroginekologicznego w Gdyni
organizacja Kongresu i wykłąd: dr n. med. Paweł Szymanowski

Urogynecological examination as the basis for establishing indications for surgical interventions

 31.03.-1.04.2017:
Uroginekologia w praktyce klinicznej - diagnostyka i algorytmy postępowania terapeutycznego.
Wykładowcy: prof. Marcin Jóźwik, dr n. med. Paweł Szymanowski

17-18.03.2017:
Leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu (TOT, TVT).
Wykładowcy: prof. Marcin Jóźwik, dr n. med. Paweł Szymanowski

10.03.2017:
Urodynamika - teoria i praktyka.
Wykładowcy: prof. Marcin Jóźwik, dr n. med. Paweł Szymanowski, dr Hanna Szweda, mgr Elżbieta Świś

 24-25.02.2017:
Operacyjne leczenie obniżenia narządów miednicy mniejszej.
Operacje laparoskopowe.
Wykładowcy: prof. Marcin Jóźwik, dr n. med. Paweł Szymanowski

Zabiegi wykonywane na Oddziale  Klinicznym Ginekologii i Uroginekologii

Operacje ginekologiczne 

Usunięcie torbieli jajnika

Nawet znacznej wielkości torbiele jajników mogą być skutecznie usuwane laparoskopowo. W razie potrzeby, po wyłuszczeniu torbieli jajnik jest rekonstruowany szwem wewnątrzotrzewnowym bez rozcięcia brzucha. 

Wycięcie torbieli okołojajowodowej

Torbiele okolicy jajowodu mogą deformować jajowód upośledzając płodność. Ich usuwanie powinno przebiegać bez naruszenia jajnika i jajowodu. 

Wyłuszczenie mięśniaka 

Poniższe zdjęcia ilustrują etapy laparoskopowego wyłuszczania z dna macicy mięśniaka, który utrudniał Pacjentce zajście w ciążę. 

Wycięcie mięśniaka uszypułowanego

Jeżeli mięśniak wyrasta z macicy na szypule, to można go łatwo usunąć na drodze laparoskopowej. 

Usunięcie wodniaka jajowodu 

Zamknięcie światła jojowodu może prowadzić do gromadzenia się płynu w jajowodzie i w konsekwencji do całkowitego zniszczenia tego narządu. Wycięcie chorego jajowodu usuwa dolegliwości bólowe i pozwala uchronić Pacjentkę przed rozwinięciem się w nim zakażenia. 

Usunięcie teratoma

Teratoma to łagodna zmiana torbielowata jajnika wypełniona, między innymi tłuszczem. Rosnąc, torbiel niszczy jajnik, dlatego zaleca się możliwie szybkie usunięcie takich torbieli na drodze laparoskopowej.  

Wycięcie torbieli endometrialnej

Endometrioza wrastając w ścianę jajnika niszczy stopniowo ten narząd. Tworzące się torbiele zawierają brązową zhemolizowaną krew. Towarzyszący endometriozie stan zapalny utrudnia wyłuszczenie samej torbieli, a loże po wycięciu zmiany z marginesem zdrowej tkanki mają skłonność do krwawienia. 

Wycięcie endometriozy

Endometrioza to obecność błony śluzowej macicy poza jamą macicy, najczęściej w miednicy mniejszej. Endometrioza powoduje dolegliwości bólowe oraz często prowadzi do niepłodności. Powinna być radykalnie usuwana na drodze operacyjnej. 

Usunięcie zrostów wewnątrzotrzewnowych

Zrosty wewnątrzotrzewnowe mogą powodować niepłodność i dolegliwości bólowe. Częstymi przyczynami powstawania zrostów są zakażenia wstępujące z jamy macicy, przebyte zapalenie wyrostka robaczkowego oraz operacje w jamie brzusznej.

Usunięcie skręconej torbieli jajnika

Duże torbiele jajnika mogą ulegać skręceniu, czemu towarzyszy silny ból. Utrudniony odpływ krwi powoduje obrzmienie narządów, często niszcząc nieodwracalnie przydatki: jajnik i jajowód. 

 Hysterektomia 

Wśród wskazań do usunięcia macicy (hysterektomii) wymienia się najczęściej: 

• mięśniaki macicy,

• bardzo obfite miesiączki, nie poddające się leczeniu zachowawczemu,

• bolesne miesiączki,

• uciskanie innych narządów przez powiększony trzon macicy i związane z tym dolegliwości, w tym nietrzymanie moczu,

• stany przednowotworowe i nowotwory narządu rodnego.

Naszym Pacjentkom oferujemy wszystkie obecnie dostępne nowoczesne metody laparoskopowego i przezpochwowego usuwania macicy. W zależności od rozpoznania, wielkości zmiany, wieku i stanu odżywienia oraz oczekiwań Pacjentki możliwe są następujące operacje: 

• LASH (laparoscopic supracervical hysterectomy),

• TLH (total laparoscopic hysterectomy),

• LAVH (laparoscopically assisted vaginal hysterectomy), 

• hysterektomia przezpochwowa, czyli waginalna.

Hysterektomia nie oznacza konieczności usuwania jajników. U młodych kobiet ważne jest pozostawienie jajników celem zachowania naturalnej produkcji żeńskich hormonów płciowych, aby po operacji Pacjentki nie odczuwały przedwcześnie dolegliwości okresu przekwitania. Gdy występują wskazania medyczne podczas tej operacji oczywiście możliwe jest usunięcie jednego lub obu jajników. 

LASH

LASH, czyli laparoskopowa hysterektomia nadszyjkowa, to najbardziej oszczędzający rodzaj hysterektomii, polecany Pacjentkom oczekującym możliwie najmniejszej ingerencji chirurgicznej. Po odcięciu trzonu macicy od jajowodów i jajników oraz od mocujących go więzadeł, trzon macicy odcina się od szyjki macicy. Następnie trzon macicy rozcina się na mniejsze fragmenty i wydobywa z jamy brzusznej metodą laparoskopową. Mały, około 2-4 cm długości, fragment szyjki macicy pozostaje w szczycie pochwy. W praktyce, po operacji LASH ani Pacjentka, ani Partner nie wyczuwają od strony pochwy zmiany w anatomii narządu rodnego.

Po usunięciu trzonu macicy ustają typowe miesiączki. Pozostawiony w szczycie pochwy mały fragment szyjki macicy może zawierać niewielką ilość błony śluzowej, która nadal podlega cyklowi menstruacyjnemu i dlatego po operacji LASH do czasu klimakterium u niektórych Kobiet mogą występować niewielkie plamienia miesiączkowe, lecz zajście w ciążę nie jest już możliwe. Ważne jest, aby po tej operacji Pacjentka nadal regularnie wykonywała badania cytologiczne szyjki macicy, gdyż LASH nie stanowi profilaktyki nowotworu szyjki macicy.

TLH

TLH, czyli całkowita hysterektomia laparoskopowa, to zabieg obejmujący usunięcie całego organu: trzonu wraz z szyjką macicy. Po odcięciu trzonu macicy od jajowodów i jajników oraz od mocujących trzon więzadeł całą macicę wraz z szyjką odcina się od pochwy. Macicę wydobywa się z jamy brzusznej przez pochwę lub rozcina na mniejsze fragmenty i wydobywa metodą laparoskopową. Pochwa zostaje zamknięta w szczycie. Ta operacja jest polecana Pacjentkom, które nie chcą operacji z rozcięciem brzucha, a których małe rozmiary dróg rodnych uniemożliwiają wykonanie operacji przez pochwę.
Po operacji TLH nie występują miesiączki ani plamienia. Usunięcie trzonu wraz z szyjką macicy stanowi profilaktykę raka trzonu macicy oraz raka szyjki macicy. Zalecamy jednak, aby również Pacjentki po całkowitej hysterektomii regularnie odbywały badanie ginekologiczne.
 

LAVH

LAVH, czyli wspomagana laparoskopowo hysterektomia przezpochwowa, polega na odcięciu macicy od jajowodów, jajników i więzadeł od strony brzucha metodą laparoskopową, a następnie dokończeniu operacji przez odcięcie i wydobycie macicy od strony pochwy. Taka operacja jest bezpiecznym rozwiązaniem u Pacjentek, które były wcześniej operowane z rozcięciem brzucha, na przykład przebyły cięcie cesarskie i z tego powodu istnieje u Nich ryzyko zrostów wewnątrzotrzewnowych. Faza laparoskopowa hysterektomii umożliwia śródoperacyjną kontrolę narządów jamy brzusznej i usunięcie ewentualnych zrostów oraz, w razie potrzeby, zabiegi na przydatkach. Faza pochwowa przyspiesza przebieg operacji, co może być istotne na przykład u kobiet z nadwagą.
Po operacji LAVH nie występują miesiączki. Usunięcie trzonu wraz z szyjką macicy stanowi profilaktykę raka trzonu macicy oraz raka szyjki macicy. Zalecamy jednak, aby Pacjentki po usunięciu macicy regularnie odbywały badanie ginekologiczne. 

Hysterektomia przezpochwowa

Hysterektomia przezpochwowa, czyli waginalna, jest metodą usunięcia macicy zalecaną z wyboru u Pacjentek o odpowiednich warunkach anatomicznych, gdy nie występuje konieczność kontroli jamy brzusznej. Używamy mało znanego w Polsce, a z powodzeniem stosowanego w Niemczech, instrumentu BiClamp firmy ERBE, który powoduje znamienne zmniejszenie dolegliwości pooperacyjnych w porównaniu do operacji metodą tradycyjną i szybką rekonwalescencję. 

Jak przebiega laparoskopowa hysterektomia, czyli usunięcie macicy bez otwierania brzucha?

Laparoskopowa hysterektomia jest przeprowadzana w znieczuleniu ogólnym i, w zależności od wielkośći macicy, trwa około 30-90 minut. W okolicy ramienia lub nadgarstka zakładany jest dostęp do żyły i tą drogą podawane są leki i płyny infuzyjne. W pęcherzu moczowym umieszczany jest sterylny cewnik i pęcherz jest opróżniany z moczu.

Po odkażeniu skóry brzucha, operator wykonuje małe nacięcie w okolicy pępka, przez które, po wypełnieniu jamy brzusznej gazem (CO2) wprowadza kamerę. Pod kontrolą wzroku przez niewielkie nacięcia skóry w dolnej części brzucha są wprowadzane jeszcze 2 lub 3 cienkie instrumenty. Operator stopniowo odcina macicę instrumentem elektrycznym oraz koaguluje naczynia krwionośne, dzięki czemu utrata krwi zwykle jest minimalna.

Odciętą macicę, w zależności od budowy anatomicznej Pacjentki rozcinana się na mniejsze części (morcelacja) i usuwa z jamy brzusznej laparoskopowo lub usuwa się przez pochwę. Niekiedy w miejscu operacji zakłada się niewielki drenaż, który usuwa się po 2-3 dniach, jeszcze przed wypisaniem Pacjentki do domu. Skórę brzucha zamyka się szwami kosmetycznymi. 

 Hysteroskopia 

Hysteroskopia zabiegowa polega na wprowadzeniu kamery połączonej z instrumentem operacyjnym przez szyjkę macicy do jamy macicy. Umożliwia ona ocenę stanu błony śluzowej i zawartości jamy macicy oraz usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości.

Najczęstszymi wskazaniami do wziernikowania i operacji jamy macicy są: 

• polipy macicy i zmiany śluzówki,

• mięśniaki podśluzówkowe,

• przegrody macicy,

• niepłodność,

• bardzo obfite miesiączki, nie poddające się leczeniu zachowawczemu,

• podejrzenie zmian nowotworowych.

Polip w jamie macicy 

Jama macicy po doszczętnym wycięciu polipa 

Jak przebiega zabieg hysteroskopii, czyli wziernikowania jamy macicy?

Celem zapewnienia Pacjentce jak najlepszego komfortu, zabieg, który typowo trwa około 15 minut, przeprowadzany jest w krótkotrwałym znieczuleniu ogólnym dożylnym. Po opróżnieniu pęcherza moczowego wprowadza się do macicy cienki instrument, hysteroskop, zawierający w sobie kamerę, a w przypadkach przeprowadzania hysteroskopii zabiegowej zawierający również narzędzie do wykonania operacji. Jamę macicy przepłukuje się płynem i po obejrzeniu wnętrza macicy, w razie potrzeby, dokładnie widząc pole operacyjne, przeprowadza się zabieg. Dzięki hysteroskopii zabiegowej możliwe jest usuwanie znalezionych zmian w całości. To ważne dla Pacjentki, gdyż na przykład polip, który usunięto wraz z podstawą nie odrasta. Po zabiegu wykonuje się badanie kontrolne krwi. Pacjentki są wypisywane do domu najczęściej tego samego dnia. 

Uroginekologia 

Naszym głównym założeniem jest podjęcie próby leczenia bezoperacyjnego. W przypadku nietrzymania moczu i obniżenia narządów miednicy mniejszej istnieje szereg zachowawczych metod leczenia, takich jak terapia farmakologiczna, fizjoterapia oraz trening i elektrostymulacja mięśni krocza. Często przynoszą one poprawę. Możliwe jest też zastosowanie specjalnych wkładek dopochwowych (krążki i kostki - tak zwane pessaria). Niekiedy wskazana jest modyfikacja stylu życia lub odżywiania.

Jeżeli terapia zachowawcza nie zapewniła oczekiwanych rezultatów lub lekarze nie rokują powodzenia leczeniu zachowawczemu oferujemy pełną gamę nowoczesnych operacji: 

• jako pierwsi w Polsce wprowadziliśmy leczenie wypadania macicy bez usuwania tego narządu – wykonując laparoskopowe podwieszenie macicy, czyli hystero-sakropeksję (HySa) i hysteropektopeksję,

• laparoskopowe podwieszenie szyjki macicy lub pochwy na taśmie polipropylenowej do kości krzyżowej, czyli laparoskopowa cerwikosakropeksja i kolposakropeksja, a także podwieszenie obniżonych narządów do więzadła grzebieniowego, czyli pektopeksje,

• laparoskopowe rekonstrukcje rozległych defektów mieszanych "laparoscopic total repair"

• laparoskopowa operacja naprawcza wysiłkowego nietrzymania moczu sposobem Burcha oraz wykonywana laparoskopowo naprawa cystocele - operacja Richardsona (tzw. paravaginal repair) – obie wykonywane bez użycia implantów, dydykowane specjalnie dla młodych kobiet planujących kolejne ciąże, 

• plastyki pochwy wykonywane na drodze laparoskopowej – jako pierwsi w Polsce,

• nowoczesne operacje leczące obniżenie narządów miednicy mniejszej z wykorzystaniem implantatów polipropylenowych - siatek mesh 4-, 5- i 6-ramiennych zakładanych przezpochwowo i laparoskopowo,

• taśmy beznapięciowe TVT lub TOT z polipropylenu zakładane pod cewkę moczową do leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu – o udowodnionej wysokiej skuteczności (aktualny złoty standard leczenia),

• konwencjonalne przezpochwowe operacje naprawcze stosowane przy obniżeniu pęcherza moczowego (cystocele) i odbytnicy (rectocele) bez użycia implantatów - plastyki pochwy z zachowaniem macicy lub w razie potrzeby połączone z usunięciem macicy (hysterektomią),

• ostrzyknięcia pęcherza moczowego przy parciach naglących (Botox),

• ostrzyknięcia cewki moczowej przy występowaniu utrudnionego oddawania moczu u osób z porażeniami (Botox),

• ostrzyknięcia cewki moczowej hydrożelem (Bulkamid),

• zamknięcia przetok moczowo-płciowych bez otwierania jamy brzusznej,

 Ginekologia onkologiczna

W ramach ginekologii onkologicznej przeprowadzamy:
Operacje w ginekologii onkologicznej
Operacyjne oszczędzające leczenie nowotworów piersi
Operacje odtwórcze piersi po leczeniu onkologicznym 

Operacje ginekologiczne

W sytuacji gdy leki i terapie nieinwazyjne okazują się nieskuteczne, postępowanie operacyjne staje się ostatecznym sposobem leczenia wielu schorzeń ginekologicznych (m.in.: raka szyjki i trzonu macicy, mięśniaka macicy, wypadanie narządów miednicy mniejszej, czy endometriozy). Dla większości Pacjentek perspektywa operacji ginekologicznej wiąże się z dużym lękiem. Standardową procedurą wielu zabiegów ginekologicznych od wielu lat stanowiła otwarta operacja ginekologiczna z dużym nacięciem, w celu uzyskania dostępu do macicy i tkanek sąsiadujących. Metoda ta wiąże się jednak z dużym bólem, bliznami oraz długim procesem powrotu do zdrowia. Na szczęście obecnie dostępne są mniej inwazyjne metody leczenia – tzw. operacje laparoskopowe.

Operacje laparoskopowe to zabiegi na narządach jamy brzusznej wykonywane bez rozcięcia brzucha. Wielką zaletą operacji laparoskopowych są niewielkie, mało widoczne ślady po zabiegu (bądź ich brak) i szybki powrót Pacjentek do zdrowia. Najczęstszymi operacjami laparoskopowymi są: usunięcie macicy (hysterektomia), wyłuszczenie mięśniaków, usunięcie torbieli jajników, usuwanie ognisk endometriozy i zrostów, sprawdzenie drożności jajowodów, operacje ciąży pozamacicznej.

Doskonałe efekty zabiegów gwarantują lekarze z wieloletnim, zdobytym w Niemczech, doświadczeniem w przeprowadzaniu zabiegów laparoskopowych, laparoskopowo-przezpochwowych, przezpochwowych, jak również operacji na otwartym brzuchu. 

Operacje laparoskopowe:

Wyłuszczanie mięśniaka (miomektomia) – zabieg mający na celu usunięcie mięśniaków przy jednoczesnym zachowaniu macicy. Stanowi alternatywną metodę operacyjną w stosunku do hysterektomii. Celem miomektomii jest zachowanie jakże ważnych dla kobiet zdolności rozrodczych oraz złagodzenie dolegliwości bólowych w postaci obfitego miesiączkowania, bólu bądź też objawów uciskowych. Przebieg ciąży u kobiet, u których przeprowadzono miomektomię jest zazwyczaj prawidłowy. W przypadku zaledwie 1% Pacjentek może dojść do pęknięcia ściany macicy w miejscu blizny zarówno w okresie późnej ciąży, jak i w czasie porodu. Po wyłuszczeniu mięśniaków (miomektomii) do ponownego ich powstania w przeciągu 10 lat od zabiegu dochodzi nawet w 27% przypadkach. Mimo to wskaźnik nawrotów jest ok. dwukrotnie niższy w przypadku kobiet, które urodziły dziecko po zabiegu, w porównaniu do tych, które nie zaszły w ciążę po operacji.

Usuwanie torbieli jajników – nawet znacznej wielkości torbiele jajników mogą być skutecznie usuwane laparoskopowo. Zabieg laparoskopowego usunięcia torbieli jajnika wykonuje się w przypadku, kiedy torbiele są małe i nie ma ryzyka, że zmiana może okazać się nowotworowa.

Usuwanie wodniaka jajowodu – w skutek zamknięcia światła jajowodu może dojść do gromadzenia się płynu w jajowodzie, co w konsekwencji prowadzi do całkowitego zniszczenia tego narządu. Zabieg usunięcia chorego jajowodu niweluje dolegliwości bólowe, a także zapobiega rozwinięciu się w nim zakażenia.

Usuwanie zrostów wewnątrzotrzewnowych – zrosty są nieprawidłowymi połączeniami pomiędzy tkankami i narządami. Zrosty wewnątrzotrzewnowe mogą być przyczyną niepłodności oraz dolegliwości bólowych. Czynnikami ryzyka powstawania zrostów mogą być: przebyte zapalenie wyrostka robaczkowego, operacje w jamie brzusznej, a także zakażenia wstępujące z jamy macicy.

Usunięcie macicy (hysterektomia) – zabieg ten jest zalecany w przypadku Pacjentek, u których zdiagnozowano mięśniaki macicy, obniżenie lub wypadanie macicy, uciskanie innych narządów i związane z tym dolegliwości, w tym nietrzymanie moczu, a także bardzo obfite miesiączki, nie poddające się leczeniu zachowawczemu oraz stany przednowotworowe i nowotwory narządu rodnego. Biorąc pod uwagę rozpoznanie, wielkość zmiany, wiek oraz oczekiwania Pacjentki możliwe są różne metody laparoskopowego i przezpochwowego usuwania macicy takie jak: 

• LASH (laparoscopic supracervical hysterectomy) – laparoskopowa hysterektomia nadszyjkowa. Zabieg polegający na usunięciu jedynie trzonu macicy

• TLH (total laparoscopic hysterectomy) – całkowita hysterektomia laparoskopowa, to zabieg obejmujący usunięcie całego organu: trzonu wraz z szyjką macicy

• LAVH (laparoscopically assisted vaginal hysterectomy) – wspomagana laparoskopowo hysterektomia przezpochwowa

• hysterektomia przezpochwowa (waginalna)

Hysteroskopia – zabieg umożliwia ocenę stanu błony śluzowej i zawartości jamy macicy oraz usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości w całości. Metoda ta polega na wprowadzeniu do macicy cienkiego instrumentu – hysteroskopu, zawierającego w sobie kamerę, a w przypadkach przeprowadzania hysteroskopii zabiegowej – zawierającego również narzędzie do wykonania operacji. Najczęstszymi wskazaniami do wziernikowania i ewentualnej operacji jamy macicy są m.in.: polipy macicy, mięśniaki podśluzówkowe, przegrody macicy, niepłodność, bardzo obfite miesiączki, nie poddające się leczeniu zachowawczemu oraz podejrzenie zmian nowotworowych. 

Ginekologia estetyczna i operacje piersi

• Operacja plastyczna krocza, czyli perineoplastyka oraz operacja plastyczna pochwy, czyli waginoplastyka, są wykonywane u Kobiet, u których nastąpiło rozciągnięcie przedsionka i ścian pochwy, czemu często towarzyszy zagłębianie się pęcherza moczowego i odbytnicy do pochwy. Operacja polega na przywróceniu pierwotnego położenia narządów w tej części miednicy mniejszej, a także na zwężeniu pochwy. Celem tych zabiegów jest poprawa działania pęcherza moczowego i odbytnicy – leczenie zaburzeń oddawania moczu i stolca, a także poprawa w sferze seksualnej Kobiety.

• Korekcja blizny po cięciu cesarskim jest wskazana, gdy:
  - blizna przerosła z wytworzeniem tak zwanego bliznowca,
  - obecne są zaciągnięcia powierzchni skóry i towarzyszące im dolegliwości bólowe,
  - blizna po operacji nie spełnia oczekiwań estetycznych kobiety.
  Techniki chirurgii plastycznej pozwalają na znaczne zmniejszenie blizn i związanych z nimi dolegliwości. 

• Plastyka warg sromowych, czyli labioplastyka, to zabieg polegający na zmianie kształtu i korekcji wielkości warg sromowych mniejszych i większych. Możliwa jest rekonstrukcja rozerwanych w czasie porodu warg sromowych mniejszych oraz chirurgiczne pomniejszenie przerośniętych warg sromowych mniejszych. Najczęstsze wskazania do tych operacji to dolegliwości podczas uprawiania sportu, szczególnie jazdy na rowerze, a także dolegliwości podczas współżycia. W przypadku poporodowego zwiotczenia warg sromowych większych możliwe jest przywrócenie ich dawnego kształtu i konsystencji poprzez ostrzyknięcie substancjami wypełniającymi, na przykład kwasem hialuronowym (Macrolane®). Ten zabieg może być przeprowadzony w znieczuleniu miejscowym, po uprzednim dokładnym ustaleniu z lekarzem oczekiwanych przez Pacjentkę efektów. 

• Rozcięcie błony dziewiczej, czyli hymenotomia, jest wykonywane u Kobiet o pogrubiałej błonie dziewiczej, gdy uniemożliwia to rozpoczęcie współżycia lub u Kobiet obawiających się bólu podczas pierwszego kontaktu płciowego.

• Odtworzenie błony dziewiczej, czyli hymenoplastyka, to zabieg polegający na odtworzeniu błony dziewiczej, wykonywany u Kobiet, u których z powodu sytuacji losowej lub wypadku doszło do przerwania jej ciągłości, a dla których zachowanie błony dziewiczej odgrywa szczególnie ważną rolę, na przykład z przyczyn religijnych lub społecznych.

• Pomniejszanie (redukcja) i uniesienie piersi. Wiele Kobiet cierpi z powodu bardzo dużych piersi. Mogą one nie tylko powodować bóle samych piersi i kręgosłupa oraz doprowadzać do wad postawy, ale również często nie odpowiadają oczekiwaniom estetycznym. Po dokładnym planowaniu można zmniejszyć i ujędrnić piersi tak, iż znów pasują one do sylwetki i odciążają kręgosłup. Możliwe jest też podniesienie i ujędrnienie piersi, które opadły, co często zdarza się u Kobiet, które wykarmiły wiele noworodków. Podczas zabiegów pomniejszania piersi można uzyskać bardzo dobre efekty bez wykorzystania materiałów syntetycznych i protez.

• Nieoperacyjne powiększanie i ujędrnianie piersi. Jest to zabieg z wykorzystaniem stabilizowanego kwasu hialuronowego (NASHA) Macrolane®. Polega on na wprowadzeniu, w znieczuleniu miejscowym, kwasu hialuronowego do piersi. Pacjentka może podczas zabiegu decydować o ilości i miejscu iniekcji kwasu hialuronowego. Tym samym świadomie uczestniczy Ona w zabiegu i współdecyduje o końcowym efekcie kosmetycznym. Metoda ta polecana jest szczególnie Pacjentkom, które na przykład po porodzie i karmieniu cierpią z powodu mniejszych i mniej jędrnych piersi. Można wtedy, wykorzystując płaszcz skórny, odpowiednio powiększyć gruczoł piersiowy, nadając piersiom ich wcześniejszy kształt. Należy pamiętać o tym, że kwas hialuronowy jest rozpoznawany przez organizm jako substancja własna i stopniowo podlega wchłanianiu. Zatem po upływie 12 do 18 miesięcy od zabiegu można wykonać uzupełnienie, dostrzykując około połowę dawki podanej przy pierwszym zabiegu. Około 80% Pacjentek jest po drugim zabiegu zadowolona z wyniku przez kilka lat, ponieważ w miejscu wchłoniętego kwasu hialuronowego tworzy się tkanka łączna, powiększając tym samym trwale objętość piersi. Niechirurgiczne powiększanie piersi jest metodą optymalną dla Kobiet, które chcą odzyskać naturalny wygląd piersi bez konieczności zabiegu operacyjnego. Kobiety, które pragną znacznego powiększenia piersi mogą rozważyć zastosowanie implantów. 

• Powiększenie (augmentacja) piersi za pomocą implantów jest operacją z wyboru dla kobiet, które chcą trwale i w dużym stopniu powiększyć piersi. W tym celu po dokładnym zaplanowaniu zabiegu wprowadza się do piersi implanty silikonowe. Jest to metoda bardzo bezpieczna i sprawdzona. Implanty do powiększania piersi należą do najdokładniej zbadanych implantów stosowanych u człowieka. Ograniczeniem tej metody powiększania piersi jest możliwość wytworzenia się po kilku latach torebki włóknistej wokół implantu (capsel contraction). Może to prowadzić do dolegliwości bólowych oraz pogorszenia efektu kosmetycznego. Niekiedy konieczne bywa chirurgiczne usunięcie torebki włóknistej i wymiana implantu na nowy.

• Odbudowa piersi po mastektomii. Także Pacjentki, u których odjęto pierś z powodu nowotworu mają możliwość jej odbudowy przy użyciu implantów silikonowych. Pełna odbudowa piersi wymaga przynajmniej dwóch zabiegów operacyjnych. Najpierw pod skórę implantuje się tak zwany ekspander. Po zagojeniu skóry w miejscu wprowadzenia ekspander napełnia się w kilkunastodniowych odstępach, dostrzykując roztwór soli fizjologicznej i w ten sposób rozciągając skórę, aż do wielkości odpowiadającej naturalnej piersi pacjentki. Następnie podczas kolejnego zabiegu, ekspander zostaje zastąpiony ostatecznym implantem silikonowym o właściwym kształcie oraz odtwarza się brodawkę piersi. W razie potrzeby, w czasie tego zabiegu istnieje możliwość wyrównania wielkości i kształtu zdrowej piersi. Po wygojeniu odtwarza się kolor brodawki poprzez tatuaż. Zabiegi te są z reguły finansowane przez NFZ.